επτάβοιος

ἑπτάβοιος, -ον (Α)

επταβόειος* («ἑπτάβοιον ἄρρηκτον σάκος», Σοφ.).

[ΕΤΥΜΟΛ. < επτά + *-βο(F)ιος (πρβλ. σανσκρ. gavya- «βούτυρο». Παλαιότερος τ. τού επιθέτου βόειος (< βους). Απαντά μόνον εν συνθέσει (πρβλ. εννεά-βοιος, εκατόμ-βοιος)].